Orman gülü ağacı, fundagiller familyasına ait olup yaklaşık 1000'e yakın çeşidi bulunan çiçekli bitkilerdir. Çiçekleri gösterişli olduğu için, küçük boydaki türler genellikle bahçe ve saksılarda yetiştirilir. En küçük türleri 10-20 cm, en büyük ağaç türünün ise 50 metreye kadar uzadığı görülmüştür. Büyük ağaçların yaprakları 100 cm'ye kadar ulaşabilirken, küçüklerin yaprakları spiral konumlu olarak 2-50 cm arasında değişmektedir.

Orman gülü çiçekli bir bitki türü olduğundan, kurak bölgelerin dışında dünyanın çoğu yerine dağılmıştır. Mor ormangülü, Karadeniz bölgesinde bulunan ve sadece o bölgeye özgü bir türdür.

Orman gülü, dağ ve ovalarda doğal olarak yetişir. Ancak çiçeklerinin gösterişli oluşu nedeniyle bahçe ve balkonlar için iyi bir süs bitkisidir. Bahçeler için, kışları fazla şiddetli olmayan bölgelerde toprak terbiye edildikten sonra dikilebilir. Toprak, asitli kompost ile terbiye edilmelidir. Sulama işleminde yağmur suyuna ihtiyaç vardır. Yaz aylarında şebeke suyuyla sulandığında ömürleri kısalacaktır.

Saksıda yetiştirmek için, köklerinin serin kalacağı bir saksıya ekmek gerekmektedir. Saksıların geniş olması ve serin yerlerde büyütülmesi lazımdır. Ormangülleri türlerine göre yaşam sürelerinde farklılık gösterir. Açık hava bitkileri olduğu için ev ve ofislerde yetiştirilmesi zordur.

Karadeniz'in bol yağışlı dağlarında bulunan ormangüllerin tespit edilen beş türü vardır ve doğal olarak yetişir.

Özellikle Kuzey Avrupa'da yaygın olan süs çalısı ve süs ağacı olarak kullanılır. Küçük ince dallı olanlar, süs bitkileri olarak hediyelik alanlarda yaygındır. Karadeniz bölgesinde üretilen deli balı ve anzer balının özelliklerinden biri de ormangülü çiçeğidir. Bu sebeple bal yapımında ciddi katkısı vardır. Büyük ağaçların bulunduğu bölgelerde yakacak olarak kullanılır. Gelişmiş ve iklim şartları uygun olan ülkelerde bahçelerde ve parklarda süs ağacı olarak kullanılır.