Ceviz ağacı, dünya üzerinde geniş bir alana yayılan ve birçok bölgede doğal olarak yetişebilen bir ağaç türüdür. Karpat Dağları'ndan başlayarak, Türkiye, İran, Irak, Afganistan, Mançurya, Hindistan ve Kore gibi bölgelerde doğal olarak bulunur. Ceviz ağacı, kışın ve baharın soğuklama ihtiyacını karşılayabilecek, yazın ve baharın ise büyümeyi ve olgunlaşmayı sağlayacak kadar sıcak iklimleri tercih eder. Aşırı sıcak bölgelerde cevizin yeşil kabuğunda yanma ve iç kısmında büzüşme meydana gelebilir. Tomurcuklanma sürecinde -10 derece, tam çiçeklenmede -30 derece, küçük yeşil meyve verme sürecinde -10 derecenin altındaki sıcaklıklar zararlıdır. Zararın miktarı, sıcaklığın derecesine bağlı olarak değişir. Ceviz ağacı yetiştiriciliğinde yıllık en az 500 mm yağış gereklidir. Ayrıca, çiçeklenme sürecindeki yağmurlar ve aşırı rüzgârlar tozlanma ve döllenme açısından zararlı olabilir.

Ceviz ağacının kökleri 2-4 metre derinliğe inebilir. Bu nedenle, toprak derinliği az olursa sorun yaşanabilir. En az 2 metre derinliği olan, geçirgen topraklar ceviz ağacı yetiştiriciliği için uygundur. Toprak pH değeri 6-7 arasında olmalı, alkalik ve tuz sorunu bulunmamalıdır. İyi drenajlı, geçirgen, organik madde açısından zengin, havadar topraklar yetiştiricilikte idealdir. Ayrıca toprağın su tutma kapasitesi yüksek olmalıdır.

Ceviz yetiştiriciliğinde tohumdan yapılan çoğaltma sonucunda elde edilen ağaçlar, cevizin özelliklerini taşımaz. Bu nedenle tohumla çoğaltma işlemi pek tercih edilmez. Tohum olarak kullanılacak olanlar dolgun ve gelişimleri tamamlanmış olmalı, iyi gelişen ağaçlardan elde edilmelidir. Zarar gören tohumlar kullanılmamalıdır.

Ceviz ağacındaki aşı başarısı düşük olduğundan, aşıyı yapan kişinin tecrübesi ve bu konudaki becerisi oldukça önemlidir. Aşı için kaliteli ürünler kullanılmalıdır. Aşı kalemi olarak iyi gelişen sürgünler tercih edilmelidir. Ayrıca aşı zamanı çok iyi seçilmelidir.

Ceviz ağacı yetiştiriciliğinde bölgenin ekolojik özellikleri iyi değerlendirilmelidir. Erkek ve dişi çiçeklerde farklı dönemlerde olgunlaşma olduğundan, aynı anda olgunlaşan homogam türlerin yanı sıra, erkek çiçekleri daha önce olgunlaşan ve dişileri daha önce olgunlaşan türler de değerlendirilmelidir. Genellikle erkek ve dişi çiçeklerin aynı anda olgunlaştığı türler tercih edilmelidir.

Dikim süresi, fidanların dinlenme döneminde başlar ve gözler uyanıncaya kadar devam eder. Söküm dikkatli bir şekilde yapılmalı ve köklerin zarar görmemesine özen gösterilmelidir. Dikim sırasında fidanlara kök budaması yapılması gerekir. Dikim için açılacak çukurların genişliği en az 60-70 cm, derinliği ise 80-100 cm olmalıdır. Aşı yerleri toprak üzerinde kalacak şekilde fidanlar dikilmelidir. Dikim sonrasında fidanlara can suyu verilmelidir.

İlkbahar geldiğinde, toprak tavında olduğu zaman hem toprak havalandırılmalı hem de yabancı ot kontrolü sağlanmalıdır. Terlemeyle su kaybı olacağından sulamaya özen gösterilmelidir. Ceviz ağacının gelişiminde ve meyvelerin olgunlaşmasında sulama oldukça önemlidir. Ceviz ağacı fazla gübreleme ihtiyacı duymaz. Ancak kurumuş dallar ışık alacak şekilde budanmalıdır. Ceviz yetiştiriciliğinde hasat zamanı, meyvelerin içinin olgunlaştığı ve yeşil kabuğun olgunlaştığı dönemdir. Ayrıca hasatta iklimin de etkisi bulunur. Elle veya makineyle hasat yapılabilir. Ancak ağacı dövme yoluyla yapılan hasat sırasında, sonraki yıllardaki hasadı olumsuz etkileyecek zararlar oluşabilir.

Halk arasında yaygın bir inanışa göre, ceviz ağacının altında oturulmamalıdır. Bu inanışın kaynağı, ceviz ağacının sülfür gazı salgılamasıdır. Sülfür gazı ağır olduğundan dibe çöker ve ağacın dibinde oturan kişilerde sersemleme hali ortaya çıkabilir. Ancak sülfür gazı, ozon tabakasını tamir eden bir gazdır. Bu nedenle ceviz ağacı yetiştiriciliğine önem verilmelidir. Meyvelerinin yararları da dikkate alınarak, bu sağlıklı ağaçların yeryüzünde yeterince bulunması sağlanmalıdır.