Akasya ağaçları, Baklagiller familyasından gelen, sürekli yeşil yapraklı ve dikenli olan ağaç ya da ağaç türlerine verilen genel bir isimdir. Bu ağaçlar özellikle Avustralya'da sıcak ılıman ve yarı tropikal bölgelerde ekilmeden kendiliğinden oluşan yaklaşık 600 türü kapsar.

Mimosaceae familyasından olan akasyalar genellikle ağaç, nadiren ise ağaççık veya bodur çalı şeklindedir. Yaprak yapıları farklılık göstermektedir. Kimi yapraklar kışın dökülürken, bazıları ise yıl boyunca yeşil kalır. Bazı türlerin dikenleri mevcutken, bazıları dikenlerden yoksundur. Yaprakları fazlaca tüylü olup birçok yaprakçıktan oluşur. Bazı akasya türlerinde ise tüylü yaprak yerine ince ve uzun flokladlar bulunur. Yaprakların sap kısımları uzundur ve geniş bir biçimdedir. Yaprak dizilişleri "amaçlı" denen biçimdedir. Kulakçık kısımları genellikle dikene benzer bir yapıya sahiptir. Çiçekleri hoş kokuludur ve çoğu kez sarı renkte olup, beyaz ve kırmızı renkte olanları da vardır. Çiçekleri çanak ve taç olarak iki kısma ayrılmış dört parçalı bir yapıya sahiptir. Erciklerinin sayısı oldukça fazladır. Meyvesi bakla biçimindedir.

Akasya sert bir ağaç türüdür. Doku yapısı sıkı ve güçlüdür, ayrıca esnektir. Yarılma olaylarına karşı oldukça dirençlidir. Darbe ve sürtünme işlemlerine karşı direnç gösterir. Marangozlar tarafından rendeleme işlemine tabi tutulduğunda düzgün ve parlak bir zemin oluşturur. Yağlı bir yapıya sahip olduğu için su bazlı boyalarla boyanması biraz güçtür.

Akasya genellikle dünya üzerinde tropik ve subtropik bölgelerde yer almaktadır. Bu ağacın ilk tespit edildiği yer Karolin ve Virjinya sınırındaki 'galleghanv' dağlarıdır. Bu ağaç cinsini Avrupa'ya ilk yayan kişi 'Jan Ruben'dir'.

Acacia Abeileyana F. Muell: Yetiştiği alanda 3 metre kadar uzayabilen, yıl boyunca yeşil kalan ağaççık veya çalı durumundadır. Dalları mavimsi boz bir tonda ve tüysüzdür. Yaprak boyları 4-5 cm büyüklükte, katlı bir yapıda ve tüysüzdür. Çiçekleri sarı, yuvarlak bir görünümde ve 20-30 çiçekten oluşmuş salkım biçimindedir. Kireci hiç sevmezler.

Acacia Dealtbata: Ait olduğu memlekette 30 metre kadar yükselebilir. Yıl boyunca yeşil kalan ağaç ve ağaççık biçimindedir. Gövde kısmında ve ana dallarında kabuk yapısı düzgün ve açık tonda boz renktedir. Ilıman bölgelerde de yetişebilir. En çok bilinen ve yetiştirilen akasya cinsidir. Erken dönemde, yani ocak-mart aylarında çiçeklerini açar. Soluk sarı çiçeklerin bir araya gelip bir buket oluşturması ile kendini gösterir. Türkiye'nin kıyı kesimlerinde sıkça rastlanır.

Acacia Fornesiana (L) Willd: Ana vatanı Dominik Cumhuriyeti'dir. Küçük bir ağaç ya da 3-4 metre boyutunda çalı biçimindedir. İstanbul'un ada kısmında az da olsa bu türe denk gelinmektedir. Halk arasında "amber" ismini de almıştır.

Acacia Cyanophylla LindI: Kalın dalları olan, yuvarlak tepeye sahip bir ağaç cinsidir. Antalya'da halk arasında "Kıbrıs Akasyası" olarak adlandırılmaktadır.

Acacia Longifolia Willd: 10 cm uzunlukta bakla şeklinde meyveleri vardır. Ana vatanı Avustralya ve Tasmanya'dır.

Acacia Melanoxylon R. Br: Avustralya'nın güneydoğu kısımlarında kendine uygun alanı bulmuştur. Mobilyacılık sektöründe kullanılan bir cinstir.

Acacia Verticillata Willd: Çiçek açma dönemi Nisan-Mayıs aylarıdır. Çiçekleri yuvarlak değil, silindir biçimindedir. Tasmanya'da kendine uygun alanı bulmuştur. Güzel görünümü sebebi ile süs bitkisi olarak kullanılmaktadır.

Akasya ağaçları sadece estetik açıdan değil, ekonomik ve ekolojik açıdan da büyük öneme sahiptir. Odunları mobilya yapımında ve inşaat sektöründe kullanılır. Ayrıca, bazı türlerinin çiçekleri değerli bal üretiminde kullanılır. Ekolojik olarak, akasya ağaçları toprağı zenginleştirir ve erozyonu önler. Ayrıca, barındırdıkları çeşitli böcek ve kuş türleri için önemli bir yaşam alanı sağlarlar.