Taflan ağacı, diğer bir adıyla karayemiş, Karadeniz Bölgesi'nde yaygın olarak yetiştirilen bir süs bitkisidir. Ana yurdu Anadolu'dur. Karadeniz'in doğu kısımlarında, Kafkaslarda, Toroslarda, Kuzey ve Doğu Marmara bölgelerinde yaygın olarak görülmektedir. Özellikle ılıman iklimin meyve türüdür. Bu sebeple Karadeniz en verimli bölgedir.

Karadeniz Bölgesi'nde özellikle yol kenarlarında, parklarda ve evlerin bahçelerinde sıklıkla yetiştirilmektedir. Meyveleri pazarlarda satılmakla birlikte Karadeniz bölgesi insanınca da beğenilerek taze olarak tüketilmektedir. Aynı zamanda reçeli, pekmezi, tuzlaması ve kurutularak tüketimi de mevcuttur. Yurdumuzda taflan, karayemiş, kattak, Laz üzümü, Laz-Gürcü kirazı, tanal olarak çeşitli isimlerle adlandırılmaktadır. Fakat en çok kullanılan isimleri karayemiş ve taflandır. Fransızlar tarafından Trabzon kirazı olarak nitelendirilmektedir. Bu bitki 1574 yılında İstanbul'dan İtalya'ya, oradan da Viyana'ya ve son olarak da İngiltere ve Fransa'ya gönderilmiştir. 1600 yılından beri neredeyse bütün Avrupa ülkelerinde park ve bahçeler için süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir.

Taflan ağacı, 5-6 metre boyutunda veya boylu çalı biçiminde, kış aylarında yaprak dökmeyen bir ağaççıktır. Genellikle kayın ormanlarının alt kısımlarında bulunmaktadır. Ormancılık açısından zararlı bir alt flora bitkisidir. Kök kısımları derinlere doğru ilerlemektedir. Düzgün yapıda ve çoğu kez dik duran bir gövde yapısı oluşturur. Gövde tonu griye benzer siyah ve donuk siyahtır. Sert bir dokusu ve sağlam bir dal yapısı mevcuttur.

Taflan ağacının yaprakları 5-25 cm uzunlukları arasında değişmektedir. Yapraklar, elips biçiminde veya uzun yumurtaya benzer şekilde, kısa saplı, sivri uçlu, tam kenarlı ve düzensiz seyrek dişli bir yapıdadır. Uzun şeritleri andıran yapraklar deri tarzında serttir. Üst kısmı parlak ve koyu yeşil, alt kısmı ise solgun açık yeşil renge sahiptir. Yapraklar tüysüz bir yapıya sahiptir. Yaprağın ortasında bulunan damar alt kısmından net bir şekilde görülebilmektedir. Yaprağın alt kısmında 2-4 adet beze bulunmaktadır.

Dalcıkların uç kısımlarına yakın çiçek salkımları gözlenmektedir. Bu çiçekler yaprak koltuğundan çıkmaktadır. Açık yeşil tonda sürgün verirler ve bu sürgünler tüysüz bir yapıdadır. Beyaz renkte çiçek açan ağacın çiçekleri dik yapıda bir salkımla birbirine bağlıdır. Her çiçek tanesi üzerinde 5 adet çanak yaprak, 5 adet taç yaprak, 1 adet dişi organ ve 15-20 arasında değişen erkek organ bulunmaktadır.

Bu ağacın meyveleri çekirdekli ve suludur. 6-25 mm boyutları arasında değişen boyları vardır. İlk çıktıklarında yeşil renge sahip olan meyveler olgunlaştıkça mor siyah tona, kimi zaman açık veya koyu kırmızı tona, sarı ve kırmızı olacak şekilde alacalı bir tona ve genellikle de siyah renge yakın koyu bir tona dönüşmektedir. Kiraz büyüklüğünde olan meyve yapısı özellikle kiraza fazlaca benzemektedir. Kalbe benzer biçimde küt veya sivri uçlu, biraz uzunca veya üstten basık kimi zaman da üzüm tanesi gibi yuvarlak bir şekle sahiptir. Çekirdekleri zeytin çekirdeği gibi sivridir. Bu meyve tatlı, buruk ve acı tatlar arasında farklılık gösteren bir lezzete sahiptir. Bu meyveler mide ve bağırsak rahatsızlıklarına iyi gelmektedir. Ayrıca şeker hastalarının da kullanımına uygundur. Tok tutma özelliği nedeniyle diyet yapan bireyler tarafından da sıklıkla tercih edilebilmektedir.

Taflan ağacı her tür toprakta yetişmeye elverişlidir. Hava alması iyi olan derin topraklarda çok miktarda ürün vermektedir. En iyi derin, hava alan, nemli, humuslu-killi-kumlu toprak türlerinde yetişir. Ayrıca, iyi bir gelişme sağlayabilmesi için nemli, güneşli ve ılıman iklim şartlarının bulunması gerekir. Taşlık ve kayalık alanlarda bile yetişebilmektedir. pH açısından asidik özellikli topraklarda yetişse bile kireçli topraklara da uyum sağlayabilmektedir. Parklarda tek başına ekilebileceği gibi gruplar halinde de ekilebilir. Makasla kesilebilen bir çit ağacıdır. Yaprakları kışın da dökülmediği için hayvan yemi olarak tercih edilmektedir. Ayrıca yaprakları öksürük ilacında kullanılmaktadır.

Kök sürgünleri, tohum, aşılama ve çelikleme yöntemleri ile çoğaltılabilmektedir. En iyi türlerin çoğaltılması kök sürgünleri ve çelikleme ile yapılmaktadır. Ağaçtan tam olarak verim alabilmek için dikim işlemi yapıldıktan sonra budama gereken zamanlarda düzenli olarak yapılmalıdır. İyi bir bakımla 35-40 yıl kadar ürün sağlanabilmektedir.